ფიზიოლოგიური რეგულაციური მედიცინის საფუძვლები
ფიზიოლოგიური რეგულაციური მედიცინა აერთიანებს: ჰომეოპათიის (მცირე დოზით იმუნურ სისტემაზე ზემოქმედება), ჰომოტოქსიკოლოგიის (ორგანიზმის ჰომოტოქსინებისგან გაწმენდა), ფსიქო-ნეირო-ენდოკრინულ-იმუნოლოგიის, მოლეკულური ბიოლოგიის, კვანტური ფიზიკის, სამკურნალო კვების და ფიტოთერაპიის მიღწევები.
გუნა-თერაპიაში მკურნალობა მიმდინარეობს სამი ძირითადი მიმართულებით: სიმპტომური მკურნალობა, დეტოქსიკაცია-დრენაჟი და ფსიქო-ნეირო-ენდოკრინულ-იმუნური ღერძის რეგულაცია.
სწორედ ეს უკანასკნელი, ფსიქო-ნეირო-ენდოკრინულ-იმუნური ღერძის რეგულაცია არის ჭეშმარიტი სიახლე არა მარტო ბიორეგულაციურ არამედ ზოგად მადიცინაშიც.
სიმპტომურ მკურნალობაში გამოიყენება სპეციალური პრეპარატები (ლინკი), რომლებიც შექმნილია ამათუიმ დაავადების სამკურნალოდ.
დეტოქსიკაცია-დრენაჟის როლი პაციენტის მკურნალობაში შეუფასებელია. მეტაბოლური ნარჩენებისგან ექსტრაცელულური მატრიქსის გასუფთავება (დრენაჟი) ხელს უწყობს უჯრედში ჟანგბადის, საკვები ნივთიერებების მიწოდებას და ბაზალური მემბრანის რეცეპტორების აქტივაციას. ტოქსინების განეიტრალების და დრენაჟის შემდეგ უჯრედს სრულად შეუძლია საკუთარი მეტაბოლური ფუნქციის განხორციელება. მკურნალობის პროცესში თერაპიული სქემის არჩევა ხდება ინტოქსიკაციის სტადიის, მისი ხასიათის და პროცესის ლოკალიზაციის მიხედვით. სხვადასხვა სადრენაჟო ორგანოს ფუნქციის გააქტიურება, პრეპარატების კომბინირებული გამოყენებით მიიღწევა.
დეტოქსიკაციის და სადრენაჟო თერაპიის გარეშე წარმოუდგენელია ქრონიკული პროცესის ეფექტური მკურნალობა. ამიტომ, დრენაჟული თერაპიის სქემის შერჩევა უნდა მოხდეს ინტოქსიკაციის კლინიკური სურათის შესაბამისად.
პრეპარატების შერჩევის კრიტერიუმები
ცნობილია, რომ ორგანიზმში ძირითადი მეტაბოლური პროცესები ერთმანეთთან მჭიდროდ არის დაკავშირებული და უჯრედშორის სივრცესა (მატრიქსი) და ლიმფას შორის მიმდინარეობს, სადაც მეტაბოლური ნარჩენების 80%-ზე მეტი გროვდება.
მატრიქსსა და ლიმფაში სხვადასხვა მიზეზებით გამოწვეული ექსტრაცელულური (უჯრედშორისი) სითხის მოძრაობის სიჩქარის დაქვეითება, ისევე როგორც იმ ფაქტორების შესუსტება რომლებიც განაპირობებენ მისი მოძრაობის აქტივობას (კუნთები, დიაფრაგმა და ა.შ.), იწვევს ექსტრაკაპილარული ტრანსპორტული ფუნქციის დაქვეითებას. ეს შეინიშნება როგორც მწვავე მდგომარეობების (ანთება, მოწამვლა, სისხლის დაკარგვა და სხვ.) ასევე, განსაკუთრებით, ქრონიკული დაავადებების დროს. ექსტრაკაპილარული ტრანსპორტული ფუნქციის კორექცია და აქტივაცია პრაქტიკულად ნებისმიერი თერაპიის ეფექტურობის უმნიშვნელოვანეს პირობას წარმოადგენს. უჯრედშორი გარემოს მდგომარეობა უჯრედულ ფუნქციურ შესაძლებლობებს განსაზღვრავს. მატრიქსში მეტაბოლური ნარჩენების დრენაჟი და დეტოქსიკაცია, ასტიმულირებს უჯრედულ და ჰუმორულ იმუნურ პროცესებს, აქვეითებს წამლების ტოქსიკურ ზემოქმედებას, განაპირობებს ლიმფასა და ქსოვილოვან სითხეებში არსებული ნივთიერებების ოპტიმალურ კონცენტრაციას. ამიტომ, ფიზიოლოგიურ რეგულაციურ მედიცინაში უჯრედგარე ჰუმორული გარემოს მდგომარეობის რეგულაცია და ენდოლიმფური დრენაჟი, თერაპიის მნიშვნელოვანი ნაწილია.
თერაპიის მიზანია ასევე პათოლოგიური მდგომარეობის გამომწვევ ეტიოლოგიურ ფაქტორებზე ზემოქმედება და ამ ფაქტორებით გამოწვეული მორფოლოგიური, სტრუქტურული ცვლილებების აღდგენა.
ფსიქო-ნეირო-ენდოკრინულ-იმუნური სისტემის (ფნეი) თერაპიის საფუძველს ფსიქო-ნეირო-ენდოკრინულ-იმუნური სისტემის წონასწორობის აღდგენა და ფუნქციური შესაძლებლობების ამაღლება წარმოადგენს. ნეირო-ენდოკრინულ-იმუნური სისტემის პროგრამის გადაწყობა ორი მიმართუილებით ხორციელდება: ფსიქოსომატური და სომატოფსიქიკურით. ამ ურთულესი ბიოლოგიური პროცესის რეალიზება ხდება ციტოკინების, ჰორმონების და ნეიროპეპტიდების უმცირესი ფიზიოლოგიური დოზებით. ფსიქო-ნეირო-ენდოკრინულ-იმუნური სისტემის კომპონენტები, ფიზიოლოგიური რეგულაციური მედიცინის სხვა საშუალებებთან ერთად, სამი მარეგულირებელი – ნერვული, იმუნური და ენდოკრინული სისტემის ფუნქციური დარღვევების კორექციას ახდენს ისე, რომ არ თრგუნავს ამ სისტემების ბიოლოგიურ პასუხს. იმის მიხედვით, თუ ფსიქო-ნეირო-ენდოკრინულ-იმუნური სისტემის ცვლილებების რომელი ტიპი ჭარბობს – ენდოკრინული, ნეიროენდოკრინული თუ იმუნო-ენდოკრინული – მკურნალობაში სხვადასხვა პრეპარატები ან მათი კომბინაციები გამოიყენება.
ფიზიოლოგიური რეგულაციური მედიცინის თერაპიის კონცეფცია დიდ მნიშვნელობას ანიჭებს უჯრედის მეტაბოლური დახმარების უზრუნველყოფას. კვების ელემენტები ჯანმრთელობის აღდგენაში ან შენარჩუნებაში უმნიშვნელოვანეს როლს ასრულებენ. მრავალრიცხოვანი და მრავალწლიანი დაკვირვებით ზუსტადაა განსაზღვრული საკვების თითოეული ელემენტის ხასიათი, შემადგენლობა, მეტაბოლიზმის გზები და ოპტიმალური რაოდენობა. მეტაბოლური ხელშეწყობა აძლიერებს ანაბოლიზმს, პროტეინების სინთეზს, კოენზიმურ აქტივობას და ანტიოქსიდანტურ მოქმედებას, რასაც პრეპარატების შემადგენლობაში შემავალი ამინომჟავები, ვიტამინები, ანტიოქსიდანტები, კრებსის ციკლის კატალიზატორები, ქინონები, შუალედური მეტაბოლიტები და ოლიგოელემენტები ეხმარება. უჯრედის შიდა ენერგიის დეფიციტის შემთხვევაში მოლეკულური რეაქციების მოქმედება მემბრანულ რეცეპტორებზე ნაკლებად ეფექტურია. ვიტამინები, მინერალები, ოლიგოელემენტები და განსაკუთრებით, ჰომეოპათიზირებული კრებსის ციკლის კატალიზატორები, უჯრედში მიტოქონდრიების აქტივაციის მეშვეობით აღადგენს იმ ფერმენტული სისტემების აქტივობას, რომლებიც უჯრედული სუნთქვის პროცესებს ანხორციელებს და უჯრედში ატფ-ას გამოიმუშავებს.
კომპანია გუნას პრეპარატებს ახასიათებს სინერგია, კომპლექსურობა და ბალანსი. კომპლექსში შემავალი კომპონენტების კონცენტრაცია და განზავება ისეა დაბალანსებული, რომ ერთმანეთის მოქმედებას სინერგიულად აძლიერებს და ცალკეული კომპონენტის მიერ გამოვლენილ ეფექტზე უფრო მაღალ საერთო შედეგს განაპირობებს. კომპლექსები მოქმედებს ეტიოპათოგენეზურ მექანიზმებზე, დაავადების სიმპტომებზე და ორგანიზმის სხვადასხვა სისტემებში დარღვეული ჰომეოსტაზის აღდგენაზე.
ამგვარად, ფიზიოლოგიური რეგულაციური მედიცინის პრეპარატები „სამკურნალო ერთეულებია“, მათი საერთო ეფექტი ცალკეული კომპონენტის ეფექტის მაჩვენებელზე მეტია, რაც ამ პრეპარატებს უსაფრთხო და მაღალეფექტურ თერაპიულ საშუალებად აქცევს.